Artykuł sponsorowany

Na czym polega leczenie zaburzeń afektywno-dwubiegunowych?

Na czym polega leczenie zaburzeń afektywno-dwubiegunowych?

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe to poważna choroba psychiczna, która charakteryzuje się naprzemiennymi epizodami euforii i depresji. W Polsce, w tym również w Łodzi, coraz więcej osób cierpi na tę chorobę, a leczenie jest niezbędne, aby zapewnić im normalne funkcjonowanie. Właściwe podejście terapeutyczne może znacząco poprawić jakość życia pacjentów.

Farmakoterapia - podstawa leczenia

Leczenie zaburzeń afektywno-dwubiegunowych w Łodzi opiera się przede wszystkim na farmakoterapii, czyli stosowaniu odpowiednich leków stabilizujących nastrój. Najczęściej stosowanymi środkami są leki przeciwpadaczkowe, takie jak kwas walproinowy czy karbamazepina, oraz leki przeciwpsychotyczne, np. kwetiapina czy olanzapina. Dawkowanie i dobór leków zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz fazy choroby - w czasie epizodu maniakalnego konieczne może być zastosowanie innych środków niż podczas depresji. Leki te mają na celu kontrolowanie objawów choroby oraz zapobieganie nawrotom.

Psychoterapia jako wsparcie farmakoterapii

Oprócz farmakoterapii ważnym elementem leczenia zaburzeń afektywno-dwubiegunowych jest psychoterapia. W Łodzi można znaleźć wielu specjalistów, którzy oferują różne formy terapii, dostosowane do potrzeb pacjenta. Najczęściej stosowaną metodą jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która pomaga pacjentom zrozumieć i zmienić negatywne schematy myślenia oraz zachowań. Inne formy psychoterapii, takie jak terapia interpersonalna czy terapia skoncentrowana na rozwiązaniach, również mogą być pomocne w radzeniu sobie z objawami choroby i poprawie funkcjonowania społecznego.

Edukacja pacjenta i wsparcie rodziny

Ważnym aspektem leczenia zaburzeń afektywno-dwubiegunowych jest edukacja pacjenta na temat jego choroby oraz nauka radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. W Łodzi organizowane są różnego rodzaju warsztaty oraz grupy wsparcia, które pomagają pacjentom zdobyć wiedzę na temat swojej choroby oraz wymieniać się doświadczeniami z innymi osobami dotkniętymi tym schorzeniem. Również wsparcie ze strony rodziny i bliskich jest niezwykle istotne - edukacja najbliższego otoczenia pacjenta może przyczynić się do lepszego zrozumienia problemu oraz wspólnego radzenia sobie z trudnościami związanymi z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym.